Żołnierz, okupant, człowiek w jakimś stopniu wykształcony, posiadający władzę, zwraca się o pomoc do Jezusa, według niektórych zwykłego nauczyciela, rabbiego, a nawet szarlatana.
Poganin, traktowany przez Żydów z pogardą, dostrzega niezwykłość Jezusa. Zaczyna wierzyć, że spotkał kogoś wyjątkowego.
Skąd ta wiara wypływa? Z dobrego serca. Setnik troszczy się o powierzonych sobie ludzi, nie tylko żołnierzy, ale także sługi. Stąd prosi o zdrowie dla sparaliżowanego i cierpiącego podwładnego.
Wiara Setnika to zaufanie działającej mocy Słowa-Jezusa. Wystarczy Boskie słowo, by odmienić rzeczywistość. Tylko słowo...
Bóg poprzez słowo świat powołał do istnienia. My musimy pracować, aby cokolwiek utworzyć czy osiągnąć, ale i tak wcześniej czy później dochodzimy do granic naszych możliwości. Wtedy jest miejsce właśnie na wiarę. Ja nie mogę, ale On może. Czy wierzę w to?
Panie, powiedz tylko słowo...
***
Dziękuję, proszę, przepraszam, cieszę się, zapraszam - słowa budujące i uzdrawiające. Kto ich używa ma swój udział w zbawczej misji Chrystusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz